تایرهای سبز نخستین بار در سال ۱۹۹۰ میلادی در صنعت تایر معرفی شدند. در این زمان مهندسان خودرو به این نتیجه رسیدند که اگر اکسید سیلیکون اصلاح شده با سیلان به‌عنوان پرکننده‌‌های تقویتی در ترکیب‌‌های آج تایر به جای پرکننده‌‌های مرسوم با پایه‌ی کربن سیاه استفاده شود، مقاومت غلتشی تایرکاهش و اصطکاک آن به سطح خیس بهبود خواهد یافت.
در بین روش‌های موجود برای اصلاح سطحی نانوذره‌ها، اصلاح با مواد پیونددهنده‌ی سیلانی به‌طور قابل‌توجهی مورداستفاده قرارگرفته است. این کتاب برای به‌دست آوردن دانش مربوط به مواد پیونددهنده‌ی سیلانی -که از بحث‌های مطرح در زمینه‌ی تولید تایرهای سیلیکایی است- ترجمه و گردآوری شده است و میتواند به ارتقای سطح دانش کارشناسان، نسبت به مکانیزم‌های آماده‌سازی سطح ذره‌های سیلیکا برای پیوند به ماکرومولکول‌ها کمک کند
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.